Blog Van de voorzitter

Spektakel in Driebergen. Dalto trekt aan het langste eind (26 – 25)

zondag 24 november 2019

Samedi soir. 21.30 uur. Sportcomplex Hoenderdaal. Parkeerplaats. Stap in de auto. Draai de contactsleutel om. Direct. ’Proud Mary.’ Fogerty. Bam. Ja. Trots. Dat ben ik wel. Op wat ik zag. Ondanks de frustratie van een nederlaag. Dalto 1 – DSC 1. Buitengewoon. Veel doelpunten. Spanning. Emotie. Passie. Prachtige acties. Energie. Stevige duels. Gerommel. Tempo. Arbitrale dwalingen. Strijd.

Eerder op de dag. Eindhoven - Driebergen. Tijd voor gedachten. De wedstrijddag. D1. Albatros een maat te groot. 4 – 16. Niet getreurd. Blijven ontwikkelen. C1. Onwennig. Eerste wedstrijd. De 9 – 9 wordt in de slotfase binnengehaald. De C2 en C3 winnen. Beide van OJC. De een uit. De ander thuis. Jammer. Waarom niet gekoppeld? Competitie. Indeling. Maar eens vragen hoe een en ander zit. Er zal een reden voor zijn.

De B4 verliest. Even wennen. Eerste nederlaag dit seizoen. Dat was overigens met al die kansen niet nodig geweest. Van de B3 een appje. De coach is blij. Mooie 4 -12 overwinning op PSV B2. De B1 speelt tegen DVO. Rust 5 – 9. Interessante tweede helft. DSC pikt aan. Spannend. Maar DVO trekt in de slotminuut de wedstrijd volledig naar zich toe. Niet onverdiend. DSC zat er dicht bij. DVO speelde echter makkelijker.

De A2 redt het niet tegen Fortissimo A1. 20 – 19. Klinkt close. De A1. Na de zeperd van vorige week? En nog wat rumoer. Herstel. Maar niet meteen. 10 – 5 achter bij rust. Daarna? Slechts vier doelpunten tegen. Zelf zestien scores. 14 – 21. Dat staat. Volgende week volgende topper. Fortuna komt op bezoek.

Drie doet wat het moet doen. Winnen van een minder team in de hoofdklasse. 23 – 17. Daarmee zijn ze wel aardig voor de tegenstander. Volgende week KCC 2. Dat wordt anders.

Ik verlaat de A12. Driebergen bijna bereikt. Maak me op voor de confrontaties met Dalto. DSC 2 speelt een prima eerste helft. Is de bovenliggende partij. Bij Dalto enige frustratie. Ze dringen aan. DSC blijft echter keurig op afstand. Bij 9 – 13 lukt het Dalto dertien seconden voor tijd nog 10 – 13 te scoren. Dat rust net even lekkerder dan vier achter. Na rust. Direct 11 – 13. De doelpuntenmaker ondersteunt het met flink verbaal theater. Het zou DSC alert gemaakt moeten hebben. De strijd is begonnen. Voor Dalto. DSC blijft het echter zoeken in rustig spelen. In deze fase red je het daar niet mee. Minuut vijfendertig. 14 – 14. Minuut achtendertig. 18 – 16. DSC zakt bedenkelijk weg. Geen duel wordt gewonnen. De verrassing is uit de aanval. Hmmmm. Dalto loopt makkelijk weg. “Laat je niet naar de slachtbank dragen.” Het flitst door mijn hoofd. De 24 – 21 maakt het dragelijk. De laatste vijftien minuten zijn echter stof voor analyse. Dat was niet best.

Dalto 1 – DSC 1. De thuisploeg knalt direct. Als de vuurpijlen na vier minuten uitgewaaierd zijn is het 4 – 0. DSC zoekt. Yara Koster breekt de ban. Maaike Roubos scoort 4 – 2. Tiende minuut 6 – 2. Bezemer/Kooiman grijpen in. Herenwissels. Robert Roubos wisselt van vak. Inmiddels hebben Yara Koster, prachtige doorbraak, en Maaike Roubos de stand verkleind naar 6 – 4. Daar waar DSC de dames in stelling brengt doet Dalto dat over de heren. Die halen een akelig rendement in deze fase. Minuut twaalf. 10 – 6. Het golft op en neer. Vijftiende minuut. Jelmar Brouwer, geweldig spelend op de plaats van Timo de Wit, 11 – 10. Vervolgens 13 – 10. Anne, volgens de speaker Anneke, tikt aan op 13 – 11. Hilariteit bij de DSC aanhang. De omroepster heeft het echter druk met het tempo van scoren en wissels. Achttiende minuut. 13 – 13. DSC op gelijke hoogte. Anne, wederom Anneke, scoort 13 – 14. In hoog tempo en met veel duelkracht, de arbitrage heeft er de handen vol aan, loopt het naar 16 – 16. Pfff. Even rust. Wat een helft. Heerlijk. Ein Lekkerbissen. Wow. Houden ze dit vol?

Minuut zesentwintig. 17 – 16. Minuut achtentwintig. DSC heeft al drie kansen om zeep geholpen. Koster. 17 – 17. Dalto rommelt met veel energie en wat onoverzichtelijke acties naar 19 – 17. DSC is echter ook een vechtmachine. Halverwege de tweede helft. 22 – 20. Dalto loopt naar 23 – 20. Aram Brouwer brengt DSC van afstand terug. 23 – 21. Nog tien minuten. 24 – 21. DSC wederom via Koster en de Kok naar 24 – 23. De spanning is te snijden. Beide supportersgroepen laten zich luidkeels horen. Het is een wedstrijd waarbij je op het puntje van de stoel zit. Of staat. 25 – 23. Tweemaal Yara. Samen met Maaike niet te stoppen. DSC staat gelijk. Vooral nummer vijfentwintig is bijzonder. Strafworp. Caramba. Mis. Brekelmans heeft de rebound. Koster pakt de tweede kans wel. Het antwoord van Dalto volgt snel. 26 – 25. We gaan een spannende slotfase in. Kansen. Geen scores. DSC zit er dichtbij. Cruciaal moment. Minuut voor tijd. Lange aanval DSC. Goede rebounds. Het zal dun gevoeld hebben aan Dalto-zijde. Duel om de bal. Jumpkoning Bastiaens torent hoog boven de dame uit. De scheids beslist. Dame heeft de bal. De bank explodeert. Zelfs Floor. Tjonge. Beelden maar eens terugkijken. Klopt deze beslissing wel? Of had het een….moeten zijn.

DSC komt niet meer langszij. Al is het tot de laatste seconde mogelijk. We hebben de aanval. De ontlading bij Dalto is groot. Zij zijn de gelukkigen. De D-side zingt het Brabantse houdoe accentloos. Da’s knap. Bij DSC? Ja. Teleurstelling. Frustratie ook wel. Zo dichtbij. En het zou zeker niet onverdiend zijn. Helaas pindakaas. ‘That’s Life.’

Onderweg. Lunetten. Everdingen. Martinus Nijhoffbrug….."Ik ging naar Bommel om de brug te zien." Adrenaline is gezakt. Barry Schep bij het biertje zei het mooi: “fantastische wedstrijd voor spelers en vooral publiek.” En dat was het. Het was ook Dalto heren tegen DSC dames. Het was al de passie van ‘Proud Mary.’ Uitvoering Ike and Tina Turner. Reclame voor korfbal.

Op naar volgende week. Fries bezoek. SCO. En ‘Hollandse Party.’ De activiteitengroep is super actief om er weer een feestje van te maken. Supporters. DSC is al twee wedstrijden on fire. Steun ze ook ronde drie. Prettige zondag.