Blog Van de voorzitter

DSC ruim langs SKF

zondag 8 september 2019

Back Again. Jaargang acht. Weken voorbereiding. Op de velden. Achter de schermen. Korfbal ontwaakt. DSC ontwaakt. Lion van het Klooster, coach SKF, zei het mooi: “eindelijk weer om het echie.” It’s true. Hij hoopt op een mooie pot. Dazu später mehr.

DSC gaat los. Of beter. DSC 2.0. De visie waarin binding oh zo belangrijk is. Samen de schouders er onder. Plezier. Op het veld. Het paviljoen. Langs de lijn. In de organisatie. Leden en ouders. En…. Ouders helden. Ondersteuning. Te voelen. Te zien. In coaching. Achter de bar. Great. En wat ben ik blij dat we heren uit het teruggetrokken DSC 6 konden combineren met KVS’17. Zo help je elkaar. Zo houd je mensen aan het korfballen. Deze creatieve oplossingen zijn meer nodig in de regio.

Mijn start. Vroeg. Rond half negen in de auto. Op naar Tilburg. Kwart voor tien. Wedstrijd. B4. Elf dames en heren. Fine Young Cannibals. Ze hebben er zin in. Guus en ik ook. Ze knallen naar 2 – 13 winst. Emiel treft voor het eerst! Anna ook. Leuke wedstrijd. Overtuigend.

Terug naar Eindhoven. De E’s hebben de eerste puntjes binnen gehaald. De D1 ook. De B2 denderde over Tilburg B2 heen. 21 – 4. Ik zie stukjes C3. Tegen SDO. Het eindigt gelijk. 2 – 2. Ik volg een deel van de B3 tegen PSV B1. Het is nog wat onwennig. Vooral aanvallend. Nog te weinig tempo. PSV wint. 6 – 10. Ze zijn verder.

Ik pak de eerste helft van DSC 3 - Unitas/Perspectief 2 mee. Unitas is feller. Agressiever. Nemen vier punten voorsprong. Net voor rust sluit DSC weer aan. Mist de kans op 10 – 10. Ik ga richting Veenendaal. Daar verneem ik 17 – 18. Net niet in een stevig duel.

Onderweg. Plensbuien. Ik luister naar ‘Fast Car.’ Tracy Chapman. Matig toch maar de snelheid. Tjeetje. Andere koek dan het zonnetje in Eindhoven. Op het veld. Regenschirme. DSC 2 is al gestart. 0 – 3. Veel DSC’ers aanwezig. Niet gek. SKF – DSC dagje. Vier ontmoetingen. De C1 verloor. Wennen. Van D naar C. De B1 prima. Winst. SKF 2 pakt meteen een time out. Het helpt. 3 – 1. DSC is echter beter. Zonder echte overtuiging naar 2 – 8. Na rust. Zelfde beeld. DSC balt zich, tussen buitjes door, naar 7 – 18. Niks of af te dingen. Soms leuke momenten. Zeker ook de score nummer zeven van SKF speler nummer acht. Maar. DSC 2 ‘Simply The Best.’

Mij wordt duidelijk dat de C2 uit wint bij Ready. Top. De A2 verliest bij Rheko. Slechts twee scores. Verdwaald in een ouderwets groot veld? De A1 wint de ontmoeting in Gorredijk. LDODK. Zij het nipt. Maar dat is ook winnen. 18 – 19.

En ik? Ik voel spanning. SKF 1 – DSC 1. Waar staan we? Voorbereiding. Goed. Zeker uit tegen KCC werd duidelijk welke potentie er is. Maar hoe zal het nu echt gaan. Veel ‘New Kids on the Block.’ Nieuwe staf. Rob Berreboom, Patrick Bezemer, Tjeerd Kooiman, Anne Loeffen. Nieuwe spelers. Michelle Smulders, Fabio van der Elzen, Atalante Koolen.

SKF pakt de voorsprong. 1 – 0. DSC heeft veel kansen nodig. Michelle scoort met een vrije bal haar eerste officiële competitie doelpunt voor DSC. Via 1 – 2 en 2 – 2 loopt het naar 2 – 4. DSC heeft duidelijk overwicht. Laat echter veel kansen liggen. Lastig. SKF gooit er energie in. Soepel is anders. Het is werkkorfbal. Rust. 5 – 7. Een lekker potje? Pas vraiment.

Tweede bedrijf. DSC scherp. Vliegt. Drie aanvallen. Bam. Drie scores. 5 – 10. Dan. It stops. De stand staat eindeloos op het bord. Het stroeve spel van voor de rust voert de boventoon. SKF komt halverwege de tweede helft op 6 – 10. Weer een lange status quo volgt. Time outs. Wissels. Geen beweging. Tot. Joan Vos. Ze breekt de wedstrijd. De ontladende schreeuw met gebalde spreekt boekdelen. Belangrijk score. De wissels bij DSC gaan dan bepalend zijn. Hanne Mieke van Galen zorgt van afstand voor een verschil van zes. SKF komt weer op vijf. Florian Bastiaans brengt van afstand het verschil weer op zes. Aimee Schuengel komt. Speedy Gonzales gooit de turbo erop. Explosiviteit is toch een prachtig wapen. SKF dames hebben er geen grip op. Ze oefent tweemaal. Had ik liever anders gezien. De derde is raak. Het verschil blijft zes. SKF breekt geen potten meer. Guido Brekelmans heeft het slotakkoord. 9 – 16.

Tja, terug naar mijn eerste alinea. Lekker potje? ‘Neeje.’ Het was ‘harte Arbeit.’ DSC verdedigde uitstekend. Kreeg vooral rommelige doelpuntjes in de paalzone tegen. Er was weinig schotkracht bij SKF. Het weer werkte ook niet optimaal mee. DSC miste nogal wat vrije kansen. Maar, we halen in Veenendaal drie overwinningen. De eerste winst is binnen. Dat werd vrolijk door de selectie gevierd. In polonaise met de jarige Rob Berreboom. Sfeertje. Er is plezier. Ik teken ervoor. Voor DSC basis voor resultaat.

Driving home. Goed gemutst. Fijne start. Bellissimo. En nu ik toch bij het Italiaans aangeland ben. Ik droom wat weg. Nog even naar eind juli. Arena. Verona. Bizet. Carmen. Suite no. 1. ‘Les Toreadors.’ Kicken. Wat een enorm prachtig spektakel. Dat wens ik het korfbal, de regio en DSC 2.0 ook. Ik pakte er gisteravond maar eens een lekker whisky’tje op.

Gegroet. Volgende week komt Fiks op bezoek.