Blog Van de voorzitter

Sterke wedstrijd DSC tegen TOP (A) (25 – 18)

zondag 3 maart 2019

Om te beginnen. DSC 3. 21:00 uur. Zaterdagavond. Amsterdam. Mooie stad. But. Nu effe nie. Blessures. Hoe krijg je de ploeg compleet? Tja. Een samenhorigheidje. Sollidairiteit. DSC 1 thuis. Carnaval. Een moetje. ‘Um den Geissenbart streiten.’ Nie fijn. Er werd verloren. Ach ja. Ik gunde ze graag een avondje DSC. Daar horen ze bij. Tisnieanders.

Zondagochtend. ‘Le Carnaval des Animeaux.’ Tranquillement. Want. Lampegat. Vrijdag: ‘drie uurkes vurraf.’ Zaterdag Romario op een praalwagen. (Ik zat achter de goal tegen Steaua. Fantastisch.) Da kost energie. Nu? Nog op één oor? Zal niet te driftig storen. Er zijn nog drie dagen te gaan. En DSC zit ook even in een fistje.

In den beginne. Enkele jeugdteams. De E2 verliest. Net als de D3. SDO D1 is te sterk. De D4 wint wel. 7 – 4. Toppie. De andere teams zijn vrij. Behalve. De hoofdklasseteams. De B1 kan het niet bolwerken tegen Fortis. 16 – 20. Een run van 0 – 7 nekt de ploeg.

De A1 speelt een kraker. Fortuna A1. Bij winst doet DSC goede zaken. Fortuna moet winnen om in de race te blijven. DSC start slap. Te slap. Vooral aanvallend. Fortuna neemt steeds een kleine voorsprong. DSC weet wel te repareren. Rust 8 – 8. Na rust. Zelfde beeld. Ploegen in evenwicht. Voorzichtig. Minuut drieëndertig. 11 – 11. Er zijn weinig kansen. Minuut Achtendertig. 13 – 11. Fortuna wankelt heel even. Maar is taai. Super taai. Volhardend. De stand blijft minutenlang staan. DSC. Geen aanvallende vuist. Minuut tweeënveertig. 13 – 12. Vervolgens valt Anne geblesseerd uit. Het spel ligt enkele minuten stil. Als ploeg misschien andere dingen moeten doen op dat moment. Nog vijf minuten. 13 – 13. Fortuna volledig terug. Pakt de voorsprong. Nog twee minuten. 13 – 15. Ze hebben DSC bij de strot. Verlies. Het is terecht. Geen man overboord. Alles nog in eigen hand. Te veel spanning? Nergens voor nodig. Er moet niks, er mag iets.

DSC 2. Ayon geblesseerd. Voorlopig. Pech op de training. Vervelend voor ontwikkeling. Chips. Andere mogelijkheden? Ja. Jasper van Heumen. Hij speelt goed. Eerste helft. Drie scores. DSC beter dan Delta zonder dat uit te drukken in scores. 9 – 7. En dan. Delta opeens de boventoon. 9 – 12. Pursuit. DSC wordt wakker. Publiek ook. Dat helpt. Minuut tweeënveertig. Back in town. 15 – 15. DSC drukt door. 17 – 15. Vervolgens 20 – 16. Delta krijgt nog een puntje. Misschien geen topwedstrijd. Wel de punten. En. Twee heeft veel wisselingen. Dat vraagt veel aanpassingsvermogen. Een compliment waard.

Bon. DSC 1. TOP Arnemuiden. Meestal. ‘Beautiful Tango.’ Wedstrijd op scherpte. De laatste edities? DSC won in Zeeland. TOP in Brabant. Dat kan DSC nu niet gebruiken. Winnen is een must. Het is de nachtkaars of een spannend potje in Alphen aan de Rijn. TOP kan vrijuit. Maar. Die willen winnen. TOP is geen freewheel ploeg. Kortom. Ik ga op het puntje van de stoel zitten. Druk? Nee. Wel super sfeervol met al die outfits. En de harde kern. Confetti shooters. Toiletpapier. Vlaggen. Rumoer. Reuring. Keet. Lawaai. Stampij. Kabaal. En nog eens herrie. Heerlijk.

TOP komt met een verassing. De Ridder en Marijs in een vak. De danspartners staan opeens anders. Maar DSC is voorbereid. Later in de eerste helft laat de Ridder zich wisselen. Daarmee kan Veenstra Marijs weer opzoeken. Magnifieke duels. De wedstrijd. Het knalt uit de startblokken. ‘Thirty Seconds to Mars.’ 1 – 1. Alles raak. Een momentje rustiger. Status quo. Vijfde minuut. Ik schrijf me blauw. Vier scores. 4 – 4. Zevende minuut. Weer driemaal. 5 – 6. Het swingt. Timo de Wit scoort 6 – 6. Zijn derde al. Meteen van Montfort. DSC weer in de lead. TOP countert. 7 – 7. De laatste tien minuten is het DSC bal. First. 10 – 7. Nog drie minuten. 10 – 8. DSC naar 12 – 8. Nog vijfentwintig seconden. Lotte. Drie scores en drie stippen mee. 13 – 8. Vijf seconden later. Marijs. 13 – 9. Eerste helft. ‘Mil Pasos.’ Soha. Veel beweging. Temporijk. Strijd. Leuk.

After the break. Strafworp. Wielink en ik…...: “Afblijven! Da’s moeilijk.” 13 – 10. DSC pakt echter door. Drie minuten later 16 – 10. En vreemd. Tegen TOP zit ik dan nog niet op mijn gemak. Die laten niet snel los. En het blijkt. DSC zakt wat in. Wordt iets slordiger. TOP knokt zich terug. Vijfendertigste minuut. 17 – 15. TOP terug. Het is weer een wedstrijd. De harde kern staat weer op. Dat is toch lekker korfballen voor de ploeg. 18 – 15. 18 – 16. Robert Roubos in de ploeg. Aanval versterken. Hij scoort ook. 19 – 16. TOP volgt. Vrije bal. Wielink en ik nogmaals: “afblijven.” 19 – 17. Nog tien. Florian weer voor Robert. Verdedigen. En aanvallend pakt DSC het weer op. Jonathan Verhulst. Afstand. 20 – 17. Zijn achtste. Guido Brekelmans. Zijn eerste. Maar wel een mooie. En een belangrijke. 21 – 17. Nog vijf. Marloes Veenstra. 22 – 17. Zij was top gisteren. En Robert. Hij vermaakt. Scoort. One hand. Lepelen. In de rebound. Publiek staat inmiddels op de banken. Beloont de ploeg met applaus. 23 – 17. De laatste drie minuten. Driemaal stip! Het waren er in totaal negen. Eindstand. 25 – 18.

Reden voor een feestje. Van links naar rechts. De geweldige harde kern host langs de lijn. Het team komt meedoen. De Vijfkamp even op zijn kop. Ontlading. Eindelijk een heerlijke thuiswedstrijd. Een mooie en verdiende overwinning. Misschien wel het allermooiste. De dames van TOP kunnen de verleiding niet weerstaan. Ze mengen zich in de hossende massa. Een mooi moment. DSC is klaar voor carnaval. Salsa. Samba. Of toch maar ’Fijnfisjenie.’ Veul leut. Blok heeft zijn doel. Nada a perder. Op naar Alphen aan de Rijn. ‘Get The Party Started.’