Blog Van de voorzitter

Knappe uitwinst DSC bij TOP Arnemuiden (25 – 26)

zondag 27 januari 2019

Zaterdagochtend. Parkeerplaats. Speelster. Een verklaring. De ballen vergeten. Bij het binnenstappen van de hal. Speler. Een ontdekking. Schoenen vergeten. Hoopvolle blik naar moeder. Die maakt haast. ‘Tiswa.’ Pubers. Het komt in orde. Net voor de wedstrijd. Ze spelen goed. But. Pas de points.

Op de tribune. Ik volg de C3. Winst wordt het niet. 2 – 8. Maar. Danielle scoort een prachtig doelpunt. Op die tribune. Gesprek met ouders. Constateringen. Zaken die beter kunnen en moeten. Ze hebben punten. Zeker. We komen uit op betrokkenheid, bewustzijn. Ik schets een kritische stand van zaken. We komen handen tekort. Het gaat over communicatie. Maar hoe hard moet een onderbezet bestuur nog schreeuwen? Of een JTC die gaten dicht loopt.

Tegelijkertijd. Een geweldige pubquiz. Overvol paviljoen. Sfeer. Plezier. Winnaar Daddy Cool. Goed team. Hoop geen Boney M fans. Ook dat is DSC. Feestjes. Zouden er toekomstvragen zijn gesteld? Zomaar. Wie wordt de nieuwe voorzitter? Of penningmeester. Of secretaris. Of trainer van de F of C of D.

Terug naar het speelveld. DSC 3. Vandaag. Geen Greased Lightning. Het is lood in de schoenen. Knokken. Krabbelen. Zwoegen. Ploeteren. Rohda Amsterdam is taai. Heel taai. DSC lang achter. Eindfase wel beter. Met 23 – 22 komen ze uit de escape room. Dennis verklaring: “je schrijft ons te veel de hemel in. Die druk is lastig” Ja, ja. Met al die ervaring. Mijn gedachte: “een super gezellige pubquiz en een wijnproeverijtje.”

Zaterdagmiddag. Drie uur. Ik volg de Brabantse stedenrij. Van oost naar west. ‘Hemmingway’ van Bløf brengt me in de stemming. In mijn hoofd? De zeperd tegen Groen Geel. I’m curious. Recht DSC de rug? Beteugelen we Killer Queen? Die hebben ze een paar bij TOP. Ik hoop het. Het is een grillig seizoen. Alle teams doen aan stuivertje wisselen. Maar het kan. Enig vertrouwen. De laatste jaren is DSC in het Zeeuwse succesvol.

Arnemuiden. Hartelijke ontvangst. Some chats. Dan. Plekje zoeken. De teams staan al op het veld. Direct zichtbaar. De koppeltjes. Veenstra versus Marijs. Vos tegen De Ridder. Ze zullen allen afhankelijk zijn van de ondersteuning van hun vakgenoten. Daar ligt de sleutel. TOP start fanatiek. Zoals verwacht. Hoog tempo. Verdedigend veel druk. Maar DSC is ingesteld. Bij de les. Heeft de beste start. Tweemaal van Lotte van Montfort en eenmaal Renée Kuin. 0 – 3. Vijfde minuut. Strafworp. 1 – 3. Na tien minuten. 1 – 5. DSC geconcentreerd. Neutraliseert de aanvalskracht van TOP. Die verliezen zich in te gehaaste acties. DSC tempert steeds het tempo. Neemt de tijd. Nog tien minuten. TOP komt terug. 5 – 7. Joan Vos. Countert. Van afstand. 5 – 8. TOP naar 8 – 9. Nog vier minuten. Rápido. Van Montfort. Overtreding. Het fluitje houdt aan. Stippie. Maar ze krijgt de bal op miraculeuze wijze nog binnen. 8 – 10. Nog drie minuten. 9 – 10. 9 – 11. Marloes Veenstra. Afstand. Nog een ruime minuut. 10 – 11. 10 – 12. Joan Vos. Achter de korf. 11 – 12 met een doorbraak. Nog een seconde. Timo de Wit. Schot. Buzzerscore. 11 – 13. Rust. Altijd lekker voor het vertrouwen. Resume. Dertien scores. Tienmaal een DSC dame. Ze zijn dominant.

Ik neem even de tijd. Met Peter van Montfort. De B1. Verlies. Fortis. 19 – 16. Jammer. Was strijd om kwartfinaleplaats. We volgen de A1. Die winnen. Bij Fortuna. Mooi. Belangrijk. 18 – 20.

Tweede helft. Het duurt even. Aan beide kanten. Veel aanvallende overtredingen. Minuut achtentwintig. 12 – 13. Direct. 12 – 14. Wederom van Montfort. DSC heeft dan twee geweldige aanvallen. Plus-plusscores. Eerst Renée Kuin. Vol vertrouwen. Van afstand. En dat De Wit dat kan wisten we al. 12 – 16. TOP capituleert echter niet. Marijs en De Ridder komen los. Minuut vijfendertig. 17 – 17. De Wit tovert dan een heerlijke score uit de vingers. Een minuutje later vervolgt hij van afstand. 17 – 19. Jeanine Marijs antwoordt op kracht. Power. 19 – 19. Nog tien minuten. Het initiatief blijft bij DSC. De Wit en Kuin. Van afstand. 19 – 21. Nog acht minuten. Robert Roubos komt binnen de lijnen voor Guido Brekelmans. Een minuut later. Na twee schoten. Super sub. 19 – 23. Honderd procent. Hij mag direct weer naar de kant. Marloes Veenstra scoort de 19 – 24. Nog vijf minuten. TOP blijft sleuren. 20 – 24. Robert Roubos komt weer. Nummer drie. 20 – 25. Zes verschil blijft uit. 21 – 25. 22 – 25. 22 – 26. Nog drie minuten. 23 – 26. Nummer zevenentwintig wordt afgekeurd. Klopt. De deur voor TOP blijft open. 24 – 26. Negentig seconden. Dit is nog niet beslist. TOP gaat er volledig voor. Veertig seconden. 25 – 26. DSC neemt tijd. Maar niet genoeg. TOP krijgt nog een aanval. Jemig. Slagen ze in een Houdiniact. Schot een mist doel. Balbezit blijft. Nog elf seconden. Molto eccitante. Schot twee. Mis. Balbezit blijft. Ai, ai. Muy emocionante. Nog drie. Twee. Een……de buzzer klinkt. Het schot volgt…. en valt…….na de tijd. Het handjevol supporters van DSC veert op.

Op grond van de hele wedstrijd? Verdiende overwinning. Al was het billenknijpen in de slotminuten. TOP toonde veerkracht. Maar. Hele wedstrijd voor. Huiswerk goed gemaakt. Plan goed uitgevoerd. Collectieve overwinning. Dames sterk. Vijftien scores. Heren veel in de opbouw. Sterk in de verdediging. Dat hielp de dames. Volgende week Avanti. Dat verloor verrassend van SDO. Pakken we eindelijk weer eens winst thuis?

Naar huis. Peter van Montfort is passagier. We volgen DSC 2. Ze pakken winst. Sporting Delta. 22 – 25. Binnen de lijnen een goed weekend. Het laatste stukje alleen. Ik luister naar ‘A Man of Constant Sorrow.’ The Soggy Bottom Boys. Maandag bestuur. Extra. DSC er is een uitdaging die er niet om liegt.