Blog Van de voorzitter

The end and the future.

zondag 3 juni 2018

Gisteren viel het doek. 23 – 14. TOP plaatst zich voor de kruisfinale. DSC degradeert. Eén seizoen ereklasse. Twee overwinningen. Dos ’46 en DVO. Mooi. Tweemaal verlies van Dalto. Het onderlinge resultaat nekt. Met terugwerkende kracht: de thuiswedstrijd tegen TOP had een bonus kunnen zijn. Door domheid ging dat mis. All in all. Te veel kwakkelen. Tegendoelpunten viel mee. We scoorden veel te weinig. Leidmotief van het seizoen. Stap terug. Einde van de wereld? Nee. Maar. Work to be done. De komende jaren zal gebouwd moeten worden aan nieuwe ruggengraat.

Pantomime klinkt. Grétry. Voor de liefhebber: opera Zémire et Azor. Melodie van bezinning. Knap wat twee deed. Petje af. Ze wonnen met overtuiging van TOP 2. Handhaving een feit. Daar rechtte het team sterk de rug. Met veel wisselingen en invallers. Blessures en andere zaken. Rietel en Straatman mogen tevreden zijn. Knap gedaan. En Rietel hoopt op een ontmoeting KZ 2 – DSC 2. Ik ook.

Aan de Vijfkamplaan was het rustig. De A2 verliest van Tiel. Respect voor dit team. Het was zwaar dit jaar. Ik zie de A3 winnen van Mariarade. Leuk. Ik zie DSC A1 – Groen Geel A1. Om des keizers baard. Desalniettemin. Amusant. Opvallend ritme in het scoreverloop. Als ik er twee heb gemaakt, dan mogen jullie er daarna vier maken. Tot 8 – 8 werkt het zo. Sem de Kok doorbreekt het ritme. Er wordt gerust met 9 – 9. Na rust. Stuivertje wisselen. Laatste kwartier. DSC wisselt stevig door. Op 16 – 15 veert iedereen op. Cas Polak, ingevallen, heeft met een mooie actie de beslissing op zijn hand. Het lukt net niet. De enthousiaste reacties geven de gunfactor goed weer. Groen Geel scoort de 16 – 16. Druk op de verdediging. Zeker op Polak. Maar hij geeft geen krimp. DSC scoort 17 – 16. Laatste minuut. Publiekswissel voor Auke. Teamplayer. Nooit zeuren. Altijd in dienst van anderen. Goed karakter. Studie, gebrek aan tijd en andere zaken dwingen hem met tegenzin te stoppen bij DSC. Terug naar DKB. Ik luister naar zijn argumentatie. Ik volg het. En toch. Te vaak haken jeugdige talenten af door druk. Studie, bijverdienen. Soms ook andere zaken. Het heeft te maken met keuzes natuurlijk. Maar de maatschappelijke druk is in dezen voor hen hoog. Te hoog. Gaat dit ooit keren? Na de wedstrijd korte evaluatie met Davy en Geertjan. Pittig seizoen. Tweemaal vierde met een jong team. Netjes.

De andere ploegen. Winst. Verlies. Gelijk. Wie immer. De C2 had eerste kunnen worden. Dat gold ook voor tegenstander SDO. Zij wonnen. Allebei tien punten. Toch een heel mooi seizoen. De D3 moest winnen bij Ready. Ook daar verlies. Jammer. Maar het is een team naar mijn hart. Enthousiast, fanatiek en het plezier spat eraf. Het was woensdagavond op de training mooi te zien.

De competitie zit er op. Niet het seizoen. Voorbereidingen lopen. ‘Classical Gas.’ Ploegen samenstellen. And there’s a hell of a job. Kader voor volgend seizoen. Ik liet het namens het bestuur afgelopen week in vier ontmoetingen met ouders en leden weten. DSC gaat de komende twee jaar de basis leggen voor de langere termijn. Er zullen nieuwe mensen aan het firmament verschijnen en moeten verschijnen. Belangrijk. Er waren vele leden en ouders aanwezig bij dit appel op urgentie. Vanmiddag richt ik mij maar eens op alle reacties van die bijeenkomsten. Morgen bestuur. Komende twee weken vele gesprekken. Inmiddels klinkt Kitty, Daisy & Lewis. Leuke band. Aanrader. Melting pot van muziekstijlen. Vrolijkheid ten top. Op naar de ledenvergadering van 20 juni, WK onder 17 en de slotdag. Op naar het plezier en de passie.