Blog Van de voorzitter

Warmdraaien en vooruitkijken.

maandag 16 april 2018

Rond half negen. Elke zaterdagochtend. Het klinkt als Dikkertje Dap. DSC amper wakker. Een klein groepje jonge kinderen meldt zich op het veld. Barman Harry aanschouwt het iedere keer. Het speelt zich wat af aan de zijlijn van DSC. Niet verstandig. Ze mogen best in de picture staan. Het is de toekomst. Kangoeroes. Je kunt er niet genoeg van hebben. Daar zit een uitdaging. Ze helpen trouw het materiaal mee op te zetten. Aan plezier geen gebrek. Harry glundert als hij er over vertelt. Schrijf er eens over. Hij heeft meer dan gelijk.

Rond tien uur. Sunshine. Sunshine. Het komt op stoom. Meerdere jeugdwedstrijden op hetzelfde moment. Heerlijk die drukte, die activiteit. Dat is het mooie van veldkorfbal. Tegelijkertijd. Het voelt nog vreemd. Sommige teams hebben al drie wedstrijden achter de rug. Andere moeten nog beginnen.

Ik bekijk de D1 tegen Sporting Delta. Overwicht van DSC. Er is ook een voorsprong. Aardige acties gevolgd door slordigheden. Het hoort bij de leeftijdsgroep. De afwerking ontbreekt waardoor Sporting Delta in de buurt blijft. DSC wint echter wel. 7 – 4. Tweede overwinning op rij. Prima. Progressie.

Van afstand kijk ik ook naar de C4 en B2. De laatste groep speelt misschien wel het leukste potje van de dag. Helaas is het niet genoeg om HKC B1 te verslaan. 11 – 12 verlies. De C4 verliest van SDO. Ze komen echter knap tot vier scores. De C2 verslaat SDO wel. Daarna verslikt de B3 zich in Melderslo. Het team was maar moeilijk vooruit te branden. Op vreemde bodem gold dat ook voor de C1. Ze liepen een zeperd op in Tiel. Shit happens. De B1 speelde een topper. De winst was dichtbij maar het werd gelijk tegen koploper PKC. Afwachten of daar nog een misstap gaat volgen. Maar eerst je eigen wedstrijden blijven winnen. Ook de A teams kwamen niet tot winst.

Wakker is wel de D3. Al twee ruime overwinningen. Ook de E3 doet het goed. De F andere E teams kwamen niet tot winst. De kop is er af. Nog niet overal wakker. Nog niet overal goed. Maar we zijn begonnen.

Daarna? Weerzien met Van Vloten. DSC speelt een tweeluik tegen KCC. Warmdraaien voor de tweede helft Ereklasse. Voor beide selecties is de inzet handhaving. Twee heeft het nog niet. Zoekt duidelijk naar ritme en evenwicht. Ik heb het idee naar een midweekwedstrijd te kijken. Komende week nog flink aan het werk. Het eerste speelt beduidend gretiger. KCC daarentegen zoekt hier naar vorm. Dat verschil is er vooral in de eerste helft. DSC pakt door scherp verdedigen en goede aanvallen een ruime voorsprong. Na rust komt KCC meer in het spel. Bij DSC wordt het minder. laatste tien minuten. Twee verschil. Het is weer een wedstrijd. DSC trekt met 22 – 20 de overwinning naar zich toe.

Ach, de uitslag doet er niet zo toe. Het gaat om ritme. Na de wedstrijd. ‘Here Comes the Sun.’ Toeschouwers en spelers hebben er zin in. Ze bouwen een terras. De derde helft. Ontspanning.

En ik, ik kijk vooruit. Volgende week komt DOS ’46. En verder. Maandag bestuursvergadering. DSC heeft uitdagingen. Niet de minste. Er moeten leemtes opgevuld gaan worden in het organisatorisch kader. Financieel, commercieel, wedstrijdzaken. De senioren hebben nog niet in de gaten dat ze een spelregelbewijs moeten halen. Belangrijk. Anders valt er komend seizoen niet te spelen. Er zijn nog wel wat meer zaken. Tijd voor change. Tijd voor een wake up call.

Volgende week meer.