Blog Van de voorzitter

Warmdraaien

zondag 29 oktober 2017

Ik schrik wakker. Het is al licht. Horloge. Nog geen acht uur. Verwarring. Idee dat ik lang sliep. Raar. Stap uit bed. Koffie. Jay en Rex geven geen kick. Kijken niet eens op. Vreemd. Laptop aan. Zie de tijd. Zeven uur. Shit. Waar ook. Wintertijd. Het bioritme ligt even overhoop. Kost weer een dagje of twee.

Zo voelt het ook wel een beetje in de vereniging. Eind oktober. Schakelfase. Van veld naar zaal. Warmdraaien. Een reeks oefenwedstrijden wordt afgewerkt. Ik bekijk een serietje op zaterdag. Spelers zoeken naar het gevoel. Vakken naar automatismen. Publiek beschouwt het allemaal. Er is nog geen spanning. Resultaten zeggen mij nog niet veel. Ambities? Ja. Kampioenschappen? Geen doel op zich. Spelvreugde, plezier en ontwikkeling wel. Word ik beter. Worden we als team beter. Spelen we dan nergens om? Absoluut. Degradaties? Nee. Verliezen willen we ook liever niet. Dus de drive is zeker de beste te willen zijn.

En voor het eerste? Na de degradatie? Beste mensen. We hebben leagueambitie. Dus ja……noblesse oblige. En ik verwacht dat het allemaal niet eenvoudig zal zijn. Er zal naar ons gekeken worden. Er zal op ons gejaagd worden. Niemand zal van DSC willen verliezen. De poule liegt er niet om. Iedereen kan van iedereen winnen. Op hoofdklasseniveau ontlopen de krachten elkaar niet veel. Hoofdklassekorfbal is een rollercoaster. Ervaring van voorgaande jaren. Ita. Wie houdt het speltechnisch maar vooral fysiek en mentaal het langst vol. De weg naar de league is lang en slopend. Kortom: step-by-step. Wedstrijd voor wedstrijd. Na elke wedstrijd je volgende doel. Niet naar het eindstation kijken. Eerst wedstrijden gaan winnen. Dan zien dat we de play-offs halen. Bij de eerste twee eindigen. Als je daar bent begint de ambitie van een finaleplaats. En als je daar bent wil je naar de league. Als dit allemaal gaat lopen zal de Vijfkamp gaan leven en hopelijk weer gaan kolken. Dan worden toeschouwers supporters. Maar eerst gaan voor die eerste twee punten.

Om de ambities waar te maken is en wordt er in deze sluimerfase achter de schermen hard gewerkt. Meer dan hard. Trainingsschema’s. Altijd een uitdaging in de zaal. Zeker als er minder trainingsuren ter beschikking worden gesteld. Wedstrijdplanning. Alle competitiewedstrijden voor het eerst in DSC bestaan allemaal in de Vijfkamp! Dat is een dik compliment waard. Materiaalcontrole in de verschillende trainingshallen. En alsjeblieft: ben vooral zuinig op de ballen. Vervoersschema’s. Scheidsrechters inplannen. De jurytafel. Vijf teams spelen met schotklok. Zelf was ik afgelopen week in Zeist. Hoofdklasseoverleg. En nu zijn we druk doende de voorbereidingen voor de hoofdklassewedstrijden te organiseren. PR. Geluid. Ploegjes van de week. Entree. Randvoorwaarden om een leuke wedstrijdambiance te creëren. #DSCtotindepuntjes is een uitdaging.

En van een sfeervolle bierproeverij op vrijdagavond rolde DSC op zaterdagochtend naar een hal vol mogelijke Kangoeroes. Volgende week ochtend twee. En er volgen nog clinics op scholen. Laten we er alles aan doen om hieruit nieuwe leden aan ons te binden. Dat zou het geweldigste compliment zijn wat de organisatoren en begeleiders (van jong tot oud) zouden kunnen krijgen.

Inmiddels klinkt Color him Father. Nummer pas ontdekt. Dankzij Kenny B. Lekker drive on ritme. En ik denk: “er is geen warmdraaien, schakelfase of sluimerfase, het is gewoon altijd volle kracht vooruit.”

Buon divertimento e buona fortuna